पाख्रीबास फारमको दृश्यहरु ।

आज तपाईंहरु लाई  छुट्टै बिषय भनौ न । कति ईतिहासका कुरा गर्नु कत्ती लोक कथा / कथाको मात्र कुरा गर्नु । आखिर ब्लगको धर्म नै आफुले सुनेका, देखेका कुरा त पस्किन्ने हो नि हैन र?।

(प्रवेश द्वारमा लेखिएको बोर्ड)
अत: "बुढा पाकाले भन्ने गर्थे देश पनि हेर्नु मुख पनि फेर्नु" भने झै।यही उखानलाई हामीले आत्मासाथ गर्दै । साथी शंकर थापा र म लक्ष्मी दिदिको घर धनकुटा उकालो हुदै पाख्रीबास लागियो । ३,४ घण्टाको बाईक यात्रा पछि हामी पाख्रीबास फारममा पुगियो ।

उहि त होनी, किराँतीको चलन न हो, कि तोङ्बा कि जाँड्को निघार नै हाम्रो प्रमुख पाहुना, आगन्तुकलाई सत्कार गर्ने हाम्रो परम्पारीक रितिरिवाज हो । दिदिले हामीलाई पाहुना स्वरुप सत्कार गर्नु भो,हामी पनि नाई भन्ने प्रश्न नै आउँदैन थियो । किन कि नाई भन्न साथ हाम्रो किराँती देउता भाडिन्छ  । हे हे हे ......


हामीले खाईवारी भै सके पछि दिदिले मलाई सोध्नु भयो, तँ यो फारम भित्र घुमेको छस्? मैले हत्तार हत्तार उत्तर फर्काइहाले अंह घुमेको छैन ।ल उसो भए फारम भित्र घुम्न जाउ भन्नु भयो। समयले पनि त्यो दिन हाम्रै लागि कुरी बसेको भान हुन्थ्यो ।
.
मैले पहिला पहिला हिले बजार आउँदा मात्र त्यो फारम भित्र ठु-ठुला सुङुर र केही कुखुराहरु देखेको थिए, त्यो पनि बाटो बाट घिच्रो तन्काएर् । आज दिदिको प्रश्नले मलाई अन्तयन्तै खुशी लागि रहेको थियो । अनि हामी लागियो फारम भित्रको दृश्य हेर्न । ल तपाईंहरु पनि आउनुहोस् है .....

यो  मोटर पार्किङ गर्ने ठाउँ रहेछ ।

यस्तो देखिन्दो रहेछ पाख्रीबास फारम ।

बिदेशी भु भाग जस्तै देखिन्दो रहेछ ।

(यो सुंगुर, नझुकिन्नुहोला यो फारम कै हो है।)

(तपाईंहरु लाई भ्रम नपरोस् भनेर सानो भिडियो क्लिप पनि राखिदिएको छु )

यो देखिन्ने डल्लो तापग्राम नाप्ने रे ।

हामीलाई पाख्रीबास पुर्‍याउने साधन। 

(लक्ष्मी दिदी र संकर थापा दृस्यबलोकन गर्दै । )